zorgen voor zorgen

Gisteren vergaderde ik met een groep mensen over zorg en landbouw. In Antropia in Driebergen, niet alleen handig gelegen tussen station en A12 maar ook wel toepasselijk. Iemand legde me uit dat de wortels voor de zorg&landbouw beweging toch ook deels in de antroposofische wereld liggen.
De bottlenecks van deze beweging zijn de wetenschappelijke onderbouwing van de gunstige werking van groen op zorg (een paar artikelen in The Lancet zou wel helpen) en het zoeken naar goede organisatievormen tussen boer en zorginstelling.
Het betrokken Transforum project zal de bevindingen van de kwalitatief hoogstaande discussie wel rapporteren, daar is deze blog niet voor. Maar een anekdote is te mooi en te onwaarschijnlijk om niet hier op te tekenen. Een anekdote die duidelijk maakt dat innovaties, en zeker die tussen 2 sectoren, gaan over het aanpassen van regels en aanpassen aan verschillende culturen en werkwijzen.

Zo is er nu een grote vraag naar zorglandbouw met verblijfaccomodatie. Veelal is dat in het landelijk gebied verboden in bestemmingsplannen. Het verhaal wil dat een boer in een Brabantse gemeente daar een creatieve oplossing voor had gevonden: een bed & breakfest vergunning, waarmee hij dan verslaafden zou kunnen laten wonen. Voor B&B moet je dan wel een horecavergunning voor hebben (eigenlijk ook te gek voor woorden) maar dat was te realiseren. Op basis van die vergunning moet je dan alcohol schenken (nog gekker) en dat wordt nog gecontroleerd ook (hier vond ik de anekdote of hilarisch of onwaarschijnlijk worden). Wat er dus toe leidde dat de boer zijn verslavingspatienten op verzoek alcohol moest kunnen schenken. Dat vond de burgemeester uiteindelijk bij controle ook, en die heeft toen alsnog de zaak maar recht getrokken.
Ook al moeten we wellicht de anekdote met een korreltje zout nemen, dan nog geeft het aan dat regels met een bepaalde optiek zijn gemaakt, die voor een nieuwe werkelijkheid niet altijd opgaat. Innoveren is de regels veranderen.
De komende jaren komen er heel veel bedrijfsgebouwen vrij die onder mooie architectuur verbouwd zouden kunnen worden (met afbraak van de lelijke bijbehorende stallen). Tegelijkertijd komen er veel ouderen (de helft van de bevolking is nu boven de 50 zo begreep ik) die beschutte woonzorg behoeven. En soms ook kapitaalkrachtig zijn. Tijd om de regels aan te passen zo lijkt me.