fosfaat piek

Aan het stenen tijdperk is geen einde gekomen omdat de stenen op waren, maar met het olietijdperk loopt het misschien anders. Volgens sommigen zitten we nu al op de piek van de winning.
Onder deskundigen, ook in het Wageningse, doet al een tijd het alarmerende verhaal de ronde dat het echte probleem niet de olie is (zonne-energie, dat je beter licht-energie zou kunnen noemen, zo legde iemand me gister uit, komt er aan); fosfaat zou het echte probleem zijn.
Daar zou in 2030 de winning op een piek zijn, de VS (m.n. Florida van de kaart hiernaast) is er in 2040 doorheen en wereldwijd is het over 75 a 100 jaar op. En een vervanger is niet in beeld.
In publieksbladen is dit alarmerende verhaal nog weinig bekend, maar het blad The Broker doet deze maand een verdienstelijke poging. Een overzichtelijk verhaal, hoewel ik het wat vreemd vindt om ook dit al als pleidooi aan te grijpen om het EU landbouwbeleid te hervormen (zou de verstoring van de fosfaatmarkt echt zo groot zijn door het systeem van directe betalingen dat we in de akkerbouw al jaren hebben??). Eerst maar eens studeren op substitutie, zoeken van nieuwe mijnen (in zee??) en recycling (worden de fosfaatverzadigde gronden misschien nog eens een troefkaart??).

A. Rosemarin, G. de Bruijne en Ian Caldwell: Peak phosphorus in: The Broker issue 15, august 2009