OECD-FAO outlook

Bij de vroege start van de pruimenoogst in eigen tuin las ik de OECD-FAO Agricultural Outlook 2009-2018. De kranten rapporteerden al eerder dat deze organisaties een prijsstijging voor voedsel over de komende jaren voorzien: 10 tot 20% hoger dan in de periode voor de piek van 2008.
Men gaat er daarbij vanuit dat de olieprijs oploopt tot 70 dollar, wat sommigen laag vinden (en daar zitten we al weer). Maar hoe hoger de olieprijs, hoe hoger de voedselprijzen. Niet alleen omdat de moderne landbouw (en dus de uitbreiding daarvan) afhankelijk is van energie, maar ook omdat bij hoge prijzen er meer biobrandstoffen worden geproduceerd.
Het rapport constateert dat het aanbod na de hoge voedselprijzen van vorig jaar veel sneller is uitgebreid dan verwacht. In onze economielessen leren we dat het aanbod van voedsel en de vraag niet erg gevoelig zijn voor prijzen (inelastisch in het jargon), maar in de praktijk lijkt dat mee te vallen: het aanbod van tarwe is weer opgelopen, de vraag naar kaas gedaald.
Het rapport besteed verder aandacht aan de financiele crisis (raakt andere sectoren veel harder), de beschikbaarheid van krediet in deze crisis (kan in de handel een probleem zijn), biobrandstoffen (afhankelijk van overheidssteun), zuid-zuid handel (langzamerhand veel belangrijker dan het noord-zuid issue, behalve in tarwe en zuivel), of we de wereld kunnen voeden (jawel, in veel gebieden kan de productie omhoog met bestaande kennis en er is nog meer land, maar dan zijn wel investerigen nodig) en de relatie tussen landbouw en water.