Het OVO drieluik is zo langzamerhand een monument, in de verschillende betekenissen van het woord. Iemand die mijn huidige belangstelling voor de toekomst van het kennisssysteem kent, stuurde me een scriptie uit 1995 toe over deze mythe.
Het eerste wat je aan zo'n scriptie opvalt is de vorm, het ziet er niet veel anders uit dan mijn eigen werkje uit 1981: simpel geprint, sommige zaken noodgedwongen met pen ingetekend. Het is nog geen 10 jaar dat desktop publishing de student heeft bereikt.
Terzake: de scriptie constateert dat er vroeger wel de nodige contacten waren binnen het OVO3luik (hoewel met name die tussen voorlichting en onderwijs toch heel beperkt waren), maar dat pas sinds de jaren 80 (met de komst van minister Gerrit Braks) LNV ging kijken naar de samenhang en er op ging sturen. Ook al werden er tot die tijd steeds verbindingen verbroken. Pas eind jaren 80 was er een allesoverheersende aandacht voor de verbanden binnen het OVO3luik, maar toen was het met de privatisering ook een hot issue geworden.
Het uiteenlopen van de belangen van overheid en boeren wordt veelal gezien (in ambtelijke stukken en door geinterviewde topfunctionarissen) als de oorzaak van het verminderen van de OVO relaties. Maar de desintegratie sloeg pas toe na 1990, met de privatisering.
Miriam van Gorsel: De desintegratie van het OVO-drieluik: mythe of werkelijkheid? - Een historisch onderzoek naar de ontwikkelingen in het kennisnetwerk in de periode 1950-1990. NRLO / LNV-DWK, doctoraal scriptie 1995
Geen opmerkingen:
Een reactie posten