in de Krimpenerwaard

De Stichting Bloeiend Platteland ontving ons vanmiddag op het jaarlijkse personeelsuitje. In Gouderak laat de Stichting door de inzet van enkele boeren en een boerenbelevingspad ons burgers kennis maken met het boeren in de Krimpenerwaard.
Nu kan het nog want over een paar jaar wordt het langs de Noordrand natuur, hoewel de strijd om enig cultuurlandschap te handhaven nog niet is opgegeven, zo begreep ik.
Het was natuurlijk ideaal weer en een mooie plek. En de ontvangst was prima. Openhartig werd weer eens duidelijk gemaakt hoe mensen in een transitie het verschil maken: een altijd al botanisch geinteresseerde en geschoolde echtgenote van een boer die als een van de eerste met slootkantbeheer en -contracten begint (we zagen de moerasaardbei) en iemand van buiten de landbouw die in een veeljaren plan een vervallen boerderij in oude stijl herstelt.
Uit een eerdere LEI studie wisten we al wel dat het zo werkt, maar het is leuk om het ook eens met eigen ogen te zien en te horen.
Ben benieuwd wat die natuur moet worden, hier en daar nog een perceel verschralen voor weidevogelbeheer kan ik me voorstellen, maar je mag toch hopen dat het geen Biesbosch wordt. Van mij zou het wel ongeveer zo mogen blijven, dan kunnen we eerst ons geld steken in het verder opruimen van de chemierommel die er in de jaren 50 en 60 is gestort.