In de nieuwste uitgave van het STIVAS magazine mag de Almeerse PvdA wethouder Adri Duivesteijn zijn gal spuwen over de grondmarkt. Zijn gemeente wil uitbreiden op Zeewolde's grondgebied en hij ergert zich aan de strategische grondposities van beleggers, woningbouwcorporaties en projectontwikkelaars.Hij kaartte de zaak al eerder als kartelvorming aan bij de NMA (en kreeg geen gehoor) en ergert zich ook aan de confectie-kwaliteit in de vinex-wijken die de projectontwikkelaars realiseren. De voorspoed van afgelopen 15 jaar zal geen monumentenwijken a la de Amsterdamse school opleveren.
Duivesteijn brengt ook nog een nieuw argument in de discussie: nog geen twintig jaar geleden was de grond in Zeewolde ook gewoon van de overheid, net ingepolderd. En die zijn voor normale (ik vermoed zelfs tegen lage in-verpachte-staat prijzen -kjp) verkocht aan boeren, die ze weer met winst hebben verkocht.
Punt gemaakt zou ik zeggen en het wordt nog vreemder doordat de buren weg moeten voor natuur (waar de bewoners van die wijk weer van gaan profiteren) tegen gewone agrarische prijzen. Niet zo rechtvaardig temeer daar ze op de grondmarkt voor vervangende aankoop meteen een achterstand hebben.
Afschaffen dan dat zelfrealisatiebeginsel, zou ik denken maar dat voorstel bevat het artikel nu weer net niet.
WILG
Ook Willem Bruil mag klagen, en dan over de Wet Investeringsbudget Landelijk Gebied (WILG). Zoals de naam van de wet al suggereert: "het zijn de accountants die het platteland inrichten", visie spreekt er niet uit. Broddelwerk volgens Bruil. Vooral de toezegging van toenmalig minister Veerman dat ook gewone huizen in het buitengebied onder de regeling van kavelruil vallen, vindt Bruil grote kansen bieden. Hij bereidt een woningruil met een villa in Arnhem voor en denkt zo de overdrachtsbelasting te omzeilen.
Maar ja, moesten we vanwege de flexibiliteit op de arbeidsmarkt daar toch al niet van af?
Stivas Magazine, jaargang 1, nummer 2, april 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten