Voedselauteur Michael Pollan kwam al half oktober in de New York Times met een mooi stuk "Farmer in Chief". Mooi in de zin van een goed opgebouwd betoog, dat me tot nadenken stemt: wat klopt er van en wat niet? Zijn belangrijkste uitgangspunt is de energieprijsstijging die in zijn ogen leidt tot het failliet van de industriele landbouw omdat die helemaal op olie en chemie is gebaseerd (er gaan meer kilojoules energie in dan uit) en terug moet naar regionale voedselsystemen gebaseerd op zonneenergie.
Om een of andere reden vermoed ik dat deze sun-food economie er toch voorlopig niet komt, en niet alleen omdat de olieprijs nu weer 60 dollar is en ik ananas wil blijven eten. Maar het is een stimulerend essay om na te denken waarom dan niet - ik denk vanwege de arbeidskosten en economies of scale. Maar dat is ook maar een gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten