van mais en modder

De buurman begon vanochtend aan de maisoogst. Met dit weer meteen een dijk met modder, waarbij er veel (en ook wel geslaagde) pogingen werden ondernomen om die op te ruimen. Er was een extra man met tractor en borstelmachine bijna full time mee bezig. Het mag wat kosten.

Een perfecte illustratie van het interview dat ik maandag dankzij deze blog aan een journalist gaf over de economie van kavelruil. De percelen in Nederland zijn vaak groot genoeg, maar de gebruikerskaart is een mozaiek. Of beter: een legpuzzel die misschien zo hier en daar met kavelruil kan worden opgelost. Zodat de percelen bij elkaar en bij de huiskavel komen te liggen en al die grote machines minder over dijken met fietsende schoolkinderen hoeven. En we de kosten besparen van de mensen met borstelmachines. Kunnen we gewoon doormodderen als het regent.