Soms kun je beter even wachten met het nemen van een besluit, zelfs in het geval van een crisis. Omdat er volgende week meer informatie is dan vandaag, bijvoorbeeld omdat de manier waarop de crisis zich ontwikkelt zelf informatie oplevert (over het vermoedelijke verdere verloop van een ziekte of het vertrouwen van mensen in banken). De optie om te wachten is dan geld waard, je koopt informatie. Dat is het idee van de reele optietheorie. Opties als in opties bij de aankoop van een huis. Reeel omdat het niet gaat om financiele opties maar investeringsbeslissingen. Het is in de huidige -mede door overmatig ongecontroleerd gebruik van risico management instrumenten veroorzaakte- financiele crisis misschien niet zo'n populaire theorie, en ik weet niet of Wouter Bos er gebruik van heeft gemaakt bij zijn besluit 20 miljard beschikbaar te stellen. Wel las is er een boeiend proefschrift over, waarin wordt beargumenteerd dat toepassing van dit inzicht in een MKZ (Mond- en Klauwzeercrisis) nuttig kan zijn. Ook al begint zo'n crisis vaak met achtergehouden informatie of tijdsvertragingen voordat de crisismanager weet dat hij moet gaan besluiten.
Lan Ge: Flexible decision-making in crisis events. Proefschrift Wageningen, oktober 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten