polderen en ontpolderen

Vandaag zit ik op de Westerschelde. We debateren er over het ontpolderen van grond voor de verplichte natuurcompensatie van de verdieping van de Westerschelde. Dat is het zoveelste dossier (naast de mosselen, de ziekenhuizen, de toltunnel) wat de Zeeuwen niet lekker zit. En de gewijzigde kijk op landbouw en voedselprijzen lokt weer nieuwe discussie uit.

Ik ga toelichten hoe de grondmarkt werkt, dat het (maar) de vraag is of de schaarsteverhoudingen rond grond nu echt tot een andere beslissing moeten leiden, dat we meer moeten kijken naar functiecombinatie (zout water, zoute teelten en toerisme) en dat de natuur minder dogmatisch moet worden bekeken maar ook een economische afweging is waarbij je je moet afvragen wat je krijgt voor je dure geld. Tenslotte doen we aan natuurontwikkeling en niet aan conservering - en zelfs dan speelt geld een rol.

Wat dat laatste punt betreft komt het interview met de Amsterdamse Groen Links wethouder Maarten Poelgeest in de NRC van gisteravond prima uit: die vindt sommige natuur- en milieuregels ook doorgeschoten wat de verhouding tussen kosten en effectiviteit betreft. Ben benieuwd hoezeer het vandaag gaat stormen op de Westerschelde. In het debat is prima, maar zeeziek hoef ik niet te worden.