Pagina's

maandag 14 april 2008

columns in Cosun's jaarverslag


Als aandeelhouder ontving ik onlangs van Cosun (thuis hebben we het nog vaak over de SuikerUnie) hun jaaroverzicht over 2007. Vroeger, in de tijd van de tractor hiernaast, was zo'n rapportage een dik boek, gevuld met de jaarrekening en de voor een jaarverslag verplichte onderdelen als het directieverslag. Als bedrijfseconoom vond ik dat wel interessant, maar zulke jaarverslagen werden vermoedelijk slecht gelezen. Het bleef voor velen bij plaatjes kijken.

Terecht gaan bedrijven er dan ook toe over om de volledige jaarrekening maar op internet te zetten, en de jaarverslagen wat dunner te maken en verder op te leuken. De nieuwste trend wat dat opleuken betreft is om ook wat columnisten aan te trekken die een prikkelend cursiefje schrijven. Ik vermoed dat zulke bijdragen net als de foto's niet tot het jaarverslag en onder de wettelijke bepalingen dienaangaande vallen, en misschien is het ook wel verdedigbaar vanuit het MVO-stakeholder denken om dergelijke representanten van de maatschappij aan het woord te laten. En Cosun doet dat netjes door ze in aparte layout tussen de foto's te zetten, niet vermengd met "officiele" tekst.


Prikkelend

Prikkelend zijn de columns ook en uitgerekend in een periode waarin de suikerteelt via afbouw van subsidies wordt ingeperkt, gaan de columnisten op zoek naar produktieruimte. Dat is op zich al een prikkelend idee. Cees Veerman (die ondertekent als ondernemer, voorzitter Natuurmonumenten en twee maal hoogleraar) zet de toon dat de claims op ruimte steeds groter worden in dit land, maar dat de tijd dat we dachten dat landbouw minder areaal nodig had, nu wel achter ons ligt. Desalniettemin blijft zijn 3-lagen model zijns inziens nog relevant.

Twee landschapsarchitecten nemen de natuurontwikkeling op de korrel. Met name het feit dat het verlangen van terug naar de natuur de menselijke inmenging ontkent en er toe leidt dat betekenisvolle landschappen verrommelen en tot 'geheugenverlies' leiden omdat natuurgebieden slecht landschappelijk worden ingepland, moet het ontgelden.

Kan ik me in deze columnisten nog wel vinden, een TNO econoom komt met een wat al te eenzijdige blik. Zijn stelling is dat het gebruik van ruimte veel te goedkoop is omdat het gesubsidieerd is: gratis snelweggebruik, hypotheekrenteaftrek, sociale woningbouw. En dat leidt tot teveel vraag, en dus minder open ruimte (voor de landbouw).

Maar in dat rijtje subsidies zou het dan toch ook passen om de ruimtelijke ordening zelf te noemen, die er voor zorgt dat landbouwgrond nu veel goedkoper is dan zonder die ordening. Waar in de Hoekse Waard (om eens een bietenteeltgebied van de eerste columnist te noemen) sommige ondernemers de grond nog voor 20.000 euro in de boeken hebben staan en de marktwaarde ongeveer het dubbele is, krijg je een veelvoud als het in de woningbouw zou gaan. Zonder ruimtelijke ordening waren Rotterdam en Oud-Beierland veel minder compact van opzet en zouden meer op Los Angeles lijken.

Natuurlijk zou zonder ruimtelijke ordening de landbouwgrond maar een klein beetje duurder en de bouwgrond maar iets goedkoper zijn, maar de suggestie dat er te weinig ruimte voor bietenteelt of akkerbouw is omdat er op ander gebruik subsidie zit, lijkt me geen steekhoudend argument in de belangenbehartiging.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten