roemeens kerstvarkentje

Alle liefhebbers van het debat over dierwelzijn wil ik een verwijzing naar de Charlemagne-column in The Economist van 17.11 niet onthouden. Onder de huidige dierwelzijnsregels komen de huisslachtingen van varkens in Roemenie in gevaar. Huisslachtingen mogen wel, mits je met een speciaal apparaat de dieren diervriendelijk doodt. Die regel voor de oude EU12 is in Roemenie, met een derde van de "boerderijen" in de EU, onuitvoerbaar.

Maar de Roemeense en EU ambtenaren zijn niet voor 1 gat gevangen, zo meldt The Economist. Ritueel slachten zoals door de Joodse of Islamitische slagers mag in de EU regels op een uitzondering rekenen. En dus worden de historische gebruiken in Roemene nu van een ritueel sausje voorzien. Het slachten gebeurt in de regel al op St Ignatius (20 december), soms na besprenkeling met wijwater, met vastende volwassenen, huilende kinderen die soms een dag vrij hebben om het doden van hun speelkameraadje mee te maken en tot slot de eerste traditionele gerechten als bloedworst en kop op kerstavond.

En zo wordt een traditie nu een reli-traditie (zodat we straks kunnen constateren dat de invloed van religie in de samenleving weer toeneemt), mag een derde van de "boerderijen" in de EU zich tot nader order onttrekken aan een EU regel in het acquis communautaire die voor hen blijkbaar niet was bedoeld, en verliezen EU regels niet echt gezag (denken de politici en juristen). Het zou een Hollands compromis kunnen zijn.

De foto is niet in Roemenie maar in Utrecht genomen