nieuwe economie: waar is de recessie

In agrarische kring is wordt veel gepraat over de omslag van een aanbodmarkt naar een vraagmarkt, gezien de oplopende prijzen van sommige producten. Niet van alle trouwens, want aardappelen zijn er genoeg. Waar uit blijkt dat een deel van de prijsstijging mogelijk toch vooral door lage oogsten en voorraden is ingegeven, zodat prijzen stijgen en handelspartijen zich moeten indekken. Zo krijg je perioden van afwisselende booming economies en recessies: wat vandaag duur is, is morgen weer goedkoop.
In zijn overzicht van de wereldeconomie kwam The Economist 22 september met het inzicht dat in de gewone economie er juist al jaren geeen sprake meer is van recessies, vooral omdat er nauwelijks meer voorraden zijn: de just in time productiesystemen en allerlei ketenmanagement systemen (die er door ICT kwamen) maken dat er lage voorraden worden aangehouden en er weinig meer op voorraad wordt geproduceerd. Als vroeger de vraag iets afnam, ging men ook interen op voorraden en was het effect op de economie dus groter. De toegenomen stabiliteit van de economische groei zou voor de helft verklaard worden uit betere ketenbesturing.
In de agrarische markten werkt dat nog niet zo. Ketenbesturing is er nog minder doorgevoerd, en als de oogst voorbij is, is de oogst voorbij. Je kunt er vaak niet op bestelling produceren. Hier betekenen lage voorraden dus geen structureel meer evenwichtige groei, maar juist een basis voor bewegende prijzen. Prijsrisico's nemen toe. Toch nog iets waarin de agrarische sector zich onderscheid van de rest van de economie.
Dat de mais iemand van bijna twee meter boven het hoofd kan groeien, bewijst deze foto uit augustus. Hier en daar zijn er dus ook goede oogsten. Ben benieuwd hoe de markten er in 2008 bijliggen.