Gisteren vroeg ik me af of we de agrarische marketing wel helemaal op orde hebben, of toch nog wat van AKZO-Nobel kunnen leren. De aanleiding was dat ik even naar de schilder liep voor een blik verf. Uit ervaring weet ik dat dat nauw luistert met RAL-kleuren en zo, dus ik nam het net leeggeverfde blik maar even mee.
De schilder: "goede middag, dat is nou nog eens een oud blik"
Ik: "leeg bedoel je, het blik is van de vorige verfbeurt, 5 jaar geleden en heb je toen aangeprezen als het beste en modernste wat er was"
Waarna de schilder een heel verhaal begint over nieuwe verfsoorten van Sikkens (Akzo) dat er op neer komt dat de soort die ik had uit de handel is en vervangen is door een betere verfsoort, die er zo naast te gebruiken is, die veel milieuvriendelijker is en als ik geluk heb ook een jaartje langer meegaat. Ook dat laatste spreekt me erg aan en met plezier reken ik bij de kassa 44.95 euro af voor een liter verf en spoed me naar de groenteboer. Onderweg bedenk ik nog wel dat zo'n blik 15 jaar geleden nog maar 44 gulden kostte.
De groenteboer is ondanks de drukte een en al hulpvaardigheid en zoekt twee rijpe verse vijgen uit, voor een etentje dit weekend. En vijf rijpe peren. Ondertussen geeft hij een andere klant nog een koopadvies over de biologische producten uit de lokale tuinderij. Ik reken bij de kassa 4.95 euro af en spoed me naar huis. Onderweg bedenk ik me dat die peren en vijgen -in mijn gevoel- niet duurder zijn dan 5 jaar geleden.
Mooi, maar het roept ook de vraag op of de groenteboer niet had kunnen vertellen dat de peren / vijgen dit jaar weer een stuk milieuvriendelijker zijn met een betere bijt en ook iets gezonder, intussen achteloos 6.95 op de kassa aanslaand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten