waarom bloggen economen?

Economen zien het leven als een afweging van kosten en baten, moeite en nut. En dat geldt dus ook voor het schrijven van hun eigen weblogs. Waarom doen ze dat eigenlijk, teksten intypen zonder directe beloning?
Het is een vraag die The Economist vorig jaar augustus stelde, ook aan een aantal bekende economen bloggers. Zelf doe ik het omdat ik van schrijven en helder (?) formuleren hou, omdat er een zekere dwang vanuit gaat zaken vast te leggen voor hergebruik en dat laatste vergemakkelijkt wordt als het electronisch gebeurt. De positieve reacties zijn altijd leuk en leiden soms ook tot iets. En verder zal het wel een gezonde vorm van exhibitionisme of bewijs-drang zijn, dat is meer voer voor psychologen.

Een rondje rond bekende economen blogs (ik zal er wat opnemen in het lijstje links die hier ook links staan) leert dat het de heren (dames zijn er niet bij) vooral gaat om een plek in het 'intellectuele invloedsspel'. Veel van de blogs worden door meer mensen gelezen dan het aantal verkochte boeken van de auteurs.
Inmiddels is er ook een studie verschenen die wijst op de gevolgen van elektronische communicatie en goedkoop transport: het concurrentievoordeel van topuniversiteiten neemt af. Topuniversiteiten bestaan uit clusters top-hoogleraren die elkaar positief beinvloeden, snel informatie delen en zo tot meer productie komen. In de zeventiger jaren kon een hoogleraar zijn productiviteit verdubbelen (in artikelen gemeten) door te verhuizen van een universiteit buiten de top-25 naar Harvard. Dat effect werd zwakker in de jaren 90 en was bij de eeuwwisseling verdwenen.

The Economist August 4, 2006: The invisible hand on the keyboard